Luide triomf in Vlaanderland

O, heldenvolk, o, reuzenvolk
Aan de hand van de laatste regels van het geuzenlied van Gent neem ik jullie mee naar onontdekt Gent. Want wat een volk is het Gentse volk. Hoewel het naar inwoneraantal de op één na grootste gemeente van België is voelt het als een uit de kluiten gewassen dorp. Het historische centrum is compact en reuze gezellig. De aanwezigheid van zeer veel studenten draagt daar zeker aan bij, ze vormt een opvallend harmonieus geheel met de lokale bevolking. Uit haar schoot zagen Jan Van Eyck, Jacques Rogge, Luc de Vos en Herman Brusselmans het licht. En niet te vergeten, Gent kent nog zeer gastvrije en ouderwetse gedreven bediening in de horeca, hoewel die tijdens de hectische Gentse feesten ook haar grenzen kent.

O, pracht en macht van vroeger dagen
Naast het moois van vroeger dagen biedt de heerlijke stad veel moois waar de meute aan voorbij gaat. Te goed verstopt en te weinig gevonden, fluiter ik jullie graag die plekjes in. Op voorwaarde dat je het deelt met de fijnproevers en verzwijgt voor de meute. Maar vooruit dan, natuurlijk ga je even de Sint-Michielsbrug op om het prachtige plaatje met alle torens op een rij te schieten. En dan naar links over de Gras- en Korenlei te kijken om het machtige Gravensteen op steenafstand te zien pronken, wetende dat rechtsachter je nog de Sint-Michielskerk te vinden is. Vanaf één enkel punt zoveel zien, dat is niet iedere stad gegeven.

O, bronzen lied, ‘k wete-uw bedied
Tijdens een weekend van de Gentse feesten hebben we het grote geweld vermeden en op een klein pleintje aan een picknicktafel tussen de Vlamingen plaatsgenomen. Doen! Genoten van voor ons onbekende lokale artiesten en boeiende gesprekken met de buren onder het genot van een lokale versnapering. De stad is een ode aan genieten van bier. Niet alleen liedjes wordt altijd vergezeld van het bronzen vocht. Hoe verwonderlijk dat we tijdens de Gentse feesten niet in een rondvaartbootje met een gratis ijsje zijn beland… maar dat kleine glaasjes Duvel ons ten deel vielen! Glaasje op, laat je varen!

En ik versta ’t verwijtend klagen
Je mag Gent verwijten dat er zoveel bourgondische keus is. Wat een genot om te eten in dat ene restaurantje dat je door een lokale kaasboer uit de Donkersteeg is aangeraden. Wat een heerlijkheden vind je daar trouwens! Op zijn aanraden kwamen we bij Neptune (St. Veerleplein 10), alwaar we de Cote a l’os hebben bedwongen. Dankzij een receptioniste schoven we aan bij Aba-jour (Oudburg 20), leuk en studentikoos. Het kaasplankje dat ik vol enthousiasme bestelde, bleek een pond jong belegen met pittige mosterd te zijn… niet opgelet, stond onder borrelhapjes en niet onder toetjes. Mijn focus lag op de eerste 23 pagina’s vol lekkere biertjes, van de 25 pagina’s tellende menukaart. Maar je hebt mij niet horen klagen en heb glimlachend de mosterd na de maaltijd gepakt. Misschien dat ik op een ochtend na de nacht, reden tot klagen had. Maar dat lag niet aan Gent, dat lag aan mezelf, teveel spijs en drank. Zorg er als altijd voor dat je tussendoor voldoende vocht zonder alcohol tot je neemt! In een stad als deze kan het snel gaan…

Doch wees getroost, zie ’t oosten bloost
Zoek je toch troost voor dingen waar je veel of weinig aan kan veranderen… in de hoofdstad van Oost-Vlaanderen zal je het ongetwijfeld vinden. Op zoek naar de mooiste locatie met zalvende woorden, vocht en spijzen! We raden jullie aan: de eerste verdieping van het altijd drukke Waterhuis aan de Bierkant (Groentenmarkt 9), de donkere sfeervolle Trollekelder (Bij Sint-Jacobs 17), het volkse Gouden Mandeke (Pensmarkt 8) en het avontuurlijke Mosquito Coast (Hoogpoort 28). Als je je onderweg hebt weerhouden van een wafel met Nutella, dan loop je toch zeker met een zakje Gentse Neuzen of Sneeuwballen rond. Met een beetje geluk vind je uiteindelijk troost op de schouders van een blozende Vlaamse student(e).

En Vlaand’rens zonne gaat aan ’t dagen
Naar buiten! Gent vier je in een kroeg of restaurantje als het regent, maar wat een heerlijks is er te vinden in de zon. Over de bootjes hebben we het al gehad, je bekijkt de stad vanuit een heel ander oogpunt. Als je van een terrasje opstaat, zoek dan de pleintjes en Ajuinlei op. Nadat je op één van de markpleintjes allerhande curiosa overwogen hebt, begeef je je weer richting het lokkende water. Op zondagen bevind je je op de Ajuinlei in Parijse sferen en slenter je langs de boekenkraampjes aan de Lei. En op het einde duik je Patrick Foley’s Irish Pub & Restaurant op de Recollettenlei 10 (in het verlengde van de Ajuinlei) in. Zowel bij zon als regen is het daar goed toeven, ook voor ontbijt, lunch, diner of livemuziek.

Vlaand’ren de leeuw! Tril oude toren
Dicht bij de oude toren, maar goed verstopt ligt een café met engelendrank. Een gids heeft ons ooit gewezen op het beruchte whisky café The Glengarry dat zich verscholen heeft in in een Middeleeuwse crypte in gaanderij “Het Kapittelhuis”. Als je liefhebber van whisky of whiskey bent (dan hoef ik je niet uit te leggen wat het verschil is tussen de twee) is een bezoek onvermijdelijk. De meest onwaarschijnlijke, normaal onbereikbare whisky’s kun je daar bestellen. Verschillende bottelingen van Port Ellen heeft Bob Minnekeer staan, maar ook obscure Taiwanese exemplaren. Je kan hem wat arrogant vinden, maar in feite heeft hij er alle reden toe als Vlaamse koning van de whisky!

En paar uw lied, met onze koren
Iets onverwacht nu… Aan de Korenlei ligt het Marriott hotel, een buitencategorie locatie waar je waarschijnlijk niet incheckt. Maar wel doorheen wandelt. Aan de kant van de Lei is de oude façade intact gebleven, maar binnen kijk je je ogen uit naar hoe ze een modern hotel in historisch Gent hebben weten te paren. Schroom niet, je kan gewoon door het hotel heenlopen. Ook lokale gidsen lopen er met groepjes doorheen en verlaten het weer aan de achterkant.

Zing: ik ben Roeland, ‘k kleppe brand
Misschien brandt de vraag inmiddels op je lippen… welk biertje moet ik in ’s hemelsnaam bestellen met zoveel keuze? Natuurlijk kies je op z’n minst één lokaal biertje als Gentse Strop of Klokke Roeland, of durf je een Mammelokker of hoploze Gruut aan? Het klinkt inmiddels bekend, maar laat je bijstaan door de ware kenner… niemand weet er meer van zijn bieren dan degene die ze naar je toebrengt. En als er tijd voor is zal hij je alles weten te vertellen over het hoe en waarom.

Luide triomf in Vlaanderland
Tot nu toe is onze uitvalsbasis altijd Hotel de Flandre, heerlijk rustig en toch in het centrum van de stad. Parkeren op 200 meter afstand kost je maar liefst 11 Vlaamse euro’s per 24 Gentse uren. Hulde! De bar heeft ons troost bij regen en inspiratie in de nacht gebracht. Zo zijn we ooit jasloos in de motregen weer de straat op gegaan. Een queeste naar het frietkot, vooruit! Normaal geen probleem in Vlaanderen, maar de toestand waarin wij verkeerden bracht ons na veel vragen bij de Dulle Friet. Wat een triomf toen we na de glaasjes Delirium, in feite dus Deleria, een vette hap konden scoren! Gelukkig toonden we daarna berouw en gingen we vervolgens aan alle lokkende kroegen voorbij, terug naar ons veilige bedjes.