Nog twee weken te gaan en de spanning neemt toe. We gaan shirtjes laten maken, met hilarisch bedoelde teksten erop. Verbouwde spreekwoorden, in navolging van een bouwmarkt tv-reclame. Op de voorzijde het begin van een bekend spreekwoord, op de achterzijde een gekscherend vervolg. Ik zou graag een voorbeeld geven, maar de teksten moeten nog verdeeld worden. Er rust nog een embargo op de vrijgave. Zodra ik een tipje van de sluier kan oplichten, zal ik dat zeker doen. Maar zoek ons die nacht en dag niet in witte shirts, het worden zwarte met een wit kraagje.
De voorpret gaat echter verder. Collega’s, vrienden en vage bekenden worden al weken lastiggevallen met onze plannen. Al dan niet geinteresseerde klandiezie kan op google maps onze exacte locatie bewonderen en er de GPS coordinaten downloaden naar hun navigatie systeem. Zo kan men onze kramen niet missen. Verjaardagen en andere feestjes kennen nog maar 1 thema. Soms worden gegeven kadoos spontaan aangeboden om op onze kraam verkocht te worden. Met moederdag in het vooruitzicht denken we zelfs al aan de uitgave van tegoedbonnen. Op die manier kan je moeder een artikel uit (groot)moederstijd kado geven.
De stroom aangeboden artikelen houdt aan. Twijfel groeit of de gereserveerde dubbelassige aanhangwagen voldoende zal blijken. En wat als we daadwerkelijk iets verkopen? Hoe vullen we onze kraam weer aan? Vragen, vragen, vragen….
