Vandaag een thuiswedstrijd tegen Xinix. Geen team van blinden of slechtzienden, ook geen oogverblindend mooie vrouwen, maar een regulier cafévoetbalteam uit omgeving Dussen. Een doorgaans lastige tegenstander waarbij hun creatieve middenveld de doorslag kan geven.
Voor ondergetekende een wedstrijd stopperen, gaatjes dichtlopen in dit geval. De eerste helft werd het middenveld van Xinix goed ontregeld door ons middenveld inclusief inschuivende voorstopper. Echte kansen hebben beide partijen niet gehad, alhoewel onze keeper een paar keer oplettend keepte. Een nulnul bij rust, waar meer in had gezeten.
Na rust namen we meer bezit van de middenveld, kregen kansen, maar maakten ze niet af. Er vielen een drietal ballen goed achter onze verdediging, waarbij één van die ballen plots de 0-1 opleverde. Daarna claimde Xinix een penalty, zonder resultaat en terecht zonder resultaat. Dat de middenvelder mijn pad kruiste was min of meer zijn probleem, ik liep gewoon door… Het vertrouwen aan onze zijde zorgde ervoor dat we de ingezette lijn voorzetten, achterin met drie man, mannetje meer op het middenveld en veel creativiteit.
Fraaie aanval werd na een pass van Stan goed afgerond door Tim, een voorzet van Tim werd vakkundig ingekopt door een verdediger van Xinix en een harde schuiver van Stan leverde de 3-1 uitslag op. Nikx aan de hand, lekkere pot op een fabuleuze grasmat, sympathieke tegenstander: voldoende te genieten voor het weer in grote getalen opgekomen publiek.
