Nog maar net in café ’t Vaartje aangekomen of we horen dat onze tegenstander VOK met 8 a 9 man zal afreizen naar Dongen-Vaart. Niet uit arrogantie, maar uit armoe, te weinig spelers voorhanden. Wij hadden echter de beschikking over een extra linkshalf en keeper zodat we 11 tegen 11 zonder scheidsrechter, lijnrechters, vierde, vijfde en zesde official aan de wedstrijd begonnen. De winnaars van de meet en greet waren aanwezig (het juiste antwoord was Stan) en het fluitsignaal klonk door onze rechtsbuiten.
De eerste helft ging goed tegen elkaar op, na enig aftasten ontvlamde de wedstrijd. Als ik me goed herinner stond het 3-1 bij rust en 10-2 bij het eindsignaal. Wat kan je zeggen van deze monsterscore, welke ik vanaf de linksbackpositie tot stand heb zien komen? In totaal kwamen zeven doelpunten op het conto van een Stan, tweemaal (“O.K.B.”) Hans en eenmaal Ron. Vermeldenswaardig is dat de Stan met het minste hoofdhaar nu zeven doelpunten heeft gemaakt in drie wedstrijden, een mooi moyenne. Verder is de confrontatie tussen de broertjes in het voordeel van de keepende broer uitgevallen.
De winnaars van de meet en greet waren zo opgelaten dat ze zelfs bij de tegengoals uit hun dak gingen. Voor de volgende thuiswedstrijd op 11 oktober tegen Xinix zijn weer vrijplaatsen (staanplaatsen) te winnen voor degene die weet wat de volledige naam is van de voetbalclub waar ik Hans knipogend mee in verband breng.