’t Leven is goed in m’n Brabantse land, ’t land waar mijn wieg heeft gestaan. Daar heb ik voor altijd mijn hart aan verpand, dat land doet mijn hart sneller slaan. Door mijn aderen stroom rood-wit bloed. Dat verzin ik niet zomaar. Ik heb rode en witte bloedlichaampjes, zo vertellen de medewerkers van Sanquin me als ik plasma (bloed) doneer. Dus rood-wit-geblokt bloed in mijn geval. Kan niet anders.
Als we ons buiten de grenzen van Noord-Brabant begeven hebben mijn vriendin een ritueel. Grandioos gekopieerd van een andere bewoner van dit dorp, die deze gewoonte ook met zijn zoons had. In de auto, nog een paar kilometer te gaan tot we het bord “Welkom in Brabant” zullen zien wordt het stil in de auto of snijden we een willekeurig vaag onderwerp aan. Alles om de ander dè wedstrijd te laten vergeten. De wedstrijd wie er het eerste is. Beetje lastig in de auto, dus gaat een arm naar voren om zo als eerste over de denkbeeldige streep te komen, onder uitroepen van “ikkuh!”.
Diezelfde ikkuh deelt deze keer met jullie mijn favoriete buukskes over Brabant. Allemaal non-fictie. Het zijn er nogal wat in diverse categorieën, dus ik sta bij elke aanbeveling maar kort stil.
Te beginnen met de reisgids Capitool Noord-Brabant. Kijk met de ogen van een toerist naar onze provincie en ontdek andere dingen. Of merk dat er pareltjes ontbreken in de reisgids. Dan wordt het tijd om naar visitbrabant.com te gaan en je op te geven als Local. Een leuke manier om anderen te helpen om Brabant te ontdekken. Zoals in voorbije jaren René Bastiaansen ons op Omroep Brabant wekelijks meenam in De Wandeling. Laat daar nou een boekje van zijn gemaakt. Herbeleven of zelf op pad in onze provincie.
Het tijdschrift Brabeau is hier ook uitermate geschikt voor. Het Brabantste tijdschrift. Vol verhalen van toen en nu. Bijzondere plekjes, binnenkijken, wandelingen en rijkelijk geïllustreerd. Op veel tijdschriften raak ik uiteindelijk uitgekeken, maar dit blad raakt elk seizoen een snaar. Ik blader vrijwel altijd eerst naar de column van dierenarts Martin. Waarna ik later een moment vind om het blad van voren naar achteren door te bladeren.
Vervolgens een drietal oudere boekjes die stilstaan bij het Brabant dat langzaam is verdwenen of aan het verdwijnen is. Jan Naaijkens neemt ons mee naar Noord-Brabant in Grootvaders tijd. Best logisch dat hij zijn boek ook zo genoemd heeft. In vogelvlucht beschrijft hij hoe haar bewoners geschiedenis schreven en ondergingen. De nadruk ligt hierbij op het alledaagse leven van de Brabanders. Nol van Roessel presenteerde op Omroep Brabant D ’n Contente Mens waaruit de boekje Skôn Pertretten is ontstaan. Een verzameling karakteristieke Brabanders aan het woord. Waarna het een kleine stap is naar Onder ons gezegd… in Brabant, door Cor Swanenberg. Maar liefst 138 Brabanders uiten hun liefde voor het eigen dialect.
Dichterbij huis dan. Het belandde zomaar in mijn handen… Leven met Leer. Over De Langstraat en de verhalen uit de schoen- en lederindustrie. Verrassende verhalen van dichtbij huis. Wie looiden, knipten, stikten en handelden? Zij komen aan het woord in dit boek. Het is goed om stil te staan bij onze historie. Dat wat in een verder verleden de turf was, werd leer en schoen. Een kleine stap naar het Sport- en Wandelpark dat mede dankzij tentoonstelling De Schoen ’49 uitgroeide tot De Efteling. En hiermee zijn we in onze eigen achtertuin aanbeland. Volgende week de gebonden pareltjes over onze eigen gemeente.
