Spits de oren

Nog een zijstapje. Vorige week werden onze ogen aan het werk gezet door tekenwerk. Deze week laten we ze rusten en spitsen we onze oren. Niet voor een luisterverhaal. Hierbij wordt een boek voorgelezen. Maar voor een podcast. Bijna hetzelfde, maar met een andere dimensie. Weliswaar een verhaal, maar niet voorgelezen. Je gaat ervoor zitten, leunt achterover, kijkt de kamer rond of doet je ogen dicht. En digitaal beschikbaar gesteld, te downloaden of te streamen. Tja, ik zou graag Nederlandse woorden gebruiken… maar deze woorden zijn vrijwel onmogelijk te vertalen. Podcasts dus. Downloaden of streamen.

Een voorbeeld. Twee Vlaamse meiden en een Nederlandse, onder de naam AudioCollectief Schik, brengen verhalen door ze te beleven met een audiorecorder bij zich, zodat wij er letterlijk bij zijn. Ze noemen het zelf radiodocumentaires. Maar die term vind ik tekort doen. Ze zijn meeslepender en magischer dan dat. Luisterbelefenissen. Is dat iets? Oordeel zelf… twee van hun podcasts zijn in mijn ogen klassiekers.

El Tarangu gaat over een wielrenner. Maar je hoeft geen sportliefhebber te zijn om mee te worden gezogen in dit verhaal. Een legendarische Vlaamse oudwielrenner wordt na jaren opgebeld door een Spaanse concurrent, of hij zin heeft een hapje te gaan eten en herinneringen op te halen. Nadat de afspraak is gemaakt, komt het besef pas… zijn Spaanse concurrent is toch jaren geleden overleden? Verder zeg ik niets. Zoek op internet met de zoektermen “Schik Tarangu” en na ene paar kliks kan je luisterervaring beginnen.

Bob. Het tikken van deze naam brengt me bij een andere podcast van AudioCollectief Schik. Bob. Elisa’s grote liefde. Op 84jarige leeftijd begint Elisa ineens over Bob, een jeugdliefde die in de voorgaande jaren van haar leven niet genoemd is. Bob is te echt om niet waar te zijn, of toch? De drie meiden gaan op zoek. Een verhaal dat je niet onberoerd laat, maar vooral ook integer gebracht wordt. De twijfel is bij de meiden van Schik hoorbaar, nee, voelbaar.

En voor je het weet zit je stil, maar je loopt naast de meiden. Op onderzoek. Te twijfelen. Vragen te stellen. Op het goede spoor en dwaalsporen. Je moet je echt inhouden om de volgende aflevering niet meteen te gaan luisteren. Mijn advies, beheers je. Denk er minstens nog eens een nacht en dag over. Verwonder je over wat je hebt beleefd en gis over wat volgen komt.

En dan wil je meer. En ontdek je dat er veel meer is. Je digitale zoektocht brengt je bij allerlei soorten podcasts. Over sport (het heerlijke De opkomst en ondergang van Harry NAC), misdaad (De Blankenberge Tapes) of muziek (Alle wegen leiden naar Morricone). Waargebeurd of uit de duim gezogen en alles er tussenin. Eén aflevering of een serie. En het is net als met boeken, soms vallen ze tegen. En is er niet genoeg tijd om ze allemaal te beluisteren.

De laatste twee die ik jullie wil aanprijzen zijn in het Engels, zoals het leeuwendeel van de podcasts. My dad wrote a porno. Legendarisch, al is het voor mij bij één seizoen gebleven. Een vader heeft een pornoverhaal geschreven. Zijn zoon besluit om dit waanzinnig schaamteloos slechte boek voor te lezen aan twee vrienden en deze sessies op te nemen. Resultaat is een bijzonder geestige podcast over een bijzonder slecht verhaal, dat mede hierdoor een cultstatus heeft bereikt. Dit luister je met het schaamrood op je kaken en een dikke glimlach.

Tot slot… The Other Latif. Een reporter genaamd Latif Nasser ging er vanuit dat zijn naam uniek was. Tot hij er per toeval achter komt dat gevangene 244 in Guantanamo Bay dezelfde naam heeft. De reporter doet wat zijn genen hem zeggen te doen en gaat op zoek. Is het waar wat de advocaat zegt? Wat kan en mag ze eigenlijk zeggen? Wat is er überhaupt waar? En vooral… hoe kunnen twee dezelfde namen zulke verschillende paden bewandelen? In deze podcast zitten meer vragen dan antwoorden, en besef je dat er niet altijd een antwoord is.


Hiermee kom je de kortste dagen van het jaar wel door… Al verlopen de kerstdagen anders dan je gehoopt had, ben dankbaar voor wat je wel hebt. Zoek het en vind magie in kleine dingen. Heeft iemand Olaf J. De Landell’s Winterverhalen al gevonden? Meer daarover volgende week.

Aanbevolen artikelen

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *