Hazelnootpasta. Eerlijk is (h)eerlijk. Niet altijd mijn favoriet geweest. Vroeger was het Pasta Choca wat de klok sloeg. Ik zag twee beren… Inderdaad, vaak in 1 adem genoemd met Tjolk en Koetjesreep. Zoete herinneringen, gekoesterd door het tandartsgilde en tenslotte verloren gegaan.
Maar inmiddels heeft het verlangen naar vroeger plaats gemaakt voor de liefde van vandaag. Nutella. Een combinatie van chocolade en hazelnoten, van origine om op het eerste ingrediënt te kunnen besparen. De precieze mix verschilt overigens per afzetgebied. Maar hier in Nederland is de pasta het lekkerst. Met ingrediënten van ver en dichtbij geproduceerd in het heerlijke Piëmont, aan de voet van de bergen. De regio waar ook de briljante Gianmaria Testa zijn wieg had en zijn graf vond… van wie ‘Na Stella met fantasiegevoelige oren als Nutella zal klinken.
Che mondo sarebbe senza Nutella. Zo luidde ooit hun slogan. Wat zou de wereld zijn zonder Nutella. Dat vraag ik me ook weleens af. Onze zuiderburen bieden hun wafels met de hazelnootpasta aan. Wafelverkooppunten met van die enorme potten Nutella. Waar kan je die kopen? Die potten. Met inhoud. Ik moet het maar doen met een eenvoudige pot van een schamele 825 gram. Met dat gouden laagje waar je doorheen mag als de pot voor het eerst opengaat. De inhoud is op voor je het weet, dankzij mijn favoriete Nutellabedekkers.
Te beginnen met de volkoren knäckebröd (Zweeds voor knapperig brood) is en blijft een klassiekertje. Ik smeer altijd de zijde met de gaatjes, zodat er meer op/in past, zonder dat je je schuldig hoeft te voelen als iemand naar je smeersel kijkt. Mijn vuistregel is: het is nog een cracker met Nutella als de laag Nutella minder dik is dan de cracker. Anders moet je formeel spreken van Nutella met cracker.
Een voorbeeld daarvan als illustratie.
Vervolgens de onvolprezen eierkoek. Hoort tot het Brabants erfgoed. Maar dat terzijde. Voor de eierkoek besmeerd zal worden… kijk even naar de vorm van de schijf. In het midden overduidelijk dikker. Dus daar mag meer Nutella op voor de optimale smaakervaring, zullen we maar zeggen. Voor degenen die zich wat volwassener willen gedragen: richting de rand wat minder Nutella.
Krentebollen dan. Altijd in tweestrijd… beleg ik de bol met jonge of jong belegen kaas, of ga ik toch voor de Nutella? In het kader van dit stukje tekst mag het geen verrassing heten dat ik het laatste doe. Heerlijke combinatie. De krentenbol bevat soms rozijnen. Brengt me bij de Vliegende Panters. Zij vroegen zich ooit het volgende af: Als rozijnen liggen te wellen, terwijl het recept krenten vermeldt, hebben die rozijnen dan zinloos geweld?
