Zonnig
Als eerste het goede nieuws: de operatie was goed gegaan. Een vriend van Anton was met Antons moeder ’s avonds nog naar het ziekenhuis gegaan en hij had zelfs al wat gegeten. Dat is dus een hele opluchting. En vanavond hebben we gehoord dat z’n vader naar huis mag, weliswaar met een katheter, maar toch!
Verder hebben we vandaag niet echt veel meegemaakt. We hebben afscheid genomen van Marcel en Gabi en zijn met een taxi naar het vliegveld gegaan (toen we op de taxi aan het wachten waren zag Anton natuurlijk dat er schuin tegenover de ingang van het appartement een Fujifilm-tentje was…). Leuk detail: de terugreis met de taxi was goedkoper dan de heenrit met de taxi. En we hadden dit keer een Indiase chauffeur. We waren in ieder geval goed op tijd. Een hele tijd in de rij voor het inchecken gestaan, daarna nog een tijd bij de douane in de rij gestaan. Op Melbourne Airport moest je twee keer “door de douane”: de eerste keer werd alleen naar de boarding pass gekeken, de tweede keer kreeg je de stempel dat je Australië weer uit ging. Na de eerste keer kwam je door een deur heen waarachter een dikke vent stond chagrijnig te wezen als je hem te snel voorbij liep. Hij checkte nl. of de handbagage niet te vol of te zwaar was. Wij daarna in de “stempelrij” , staat er vlak voor de douaniers een vent die iedere keer riep wat je klaar moest hebben. Het leek net een drilsergeant! Maar we zijn er doorheen gekomen en hebben de Australië-stempels er ook weer bij.
Douane doorgekomen, staat daar een vrouw met een microfoon en een stralende glimlach te vertellen wat je allemaal mee mag nemen NZ in. En dat is veel kan ik je vertellen: 3 flessen alcohol, 6 flessen wijn geloof ik en dan ook nog sigaretten. Allemaal per persoon mensen! Wij hebben het bescheiden gehouden… we hadden 10 flessen in totaal mee, Anton 2 flessen whisky, Barend volgens mij ook, 2 flessen Bacardi (zat maar liefst 2 dollar korsting op als je er 2 van nam), 1 fles Amaretto, 1 fles Amarula en 2 flessen champagne (voor oudjaar NZ-tijd en oudjaar NL-tijd). We kunnen dus vooruit.
(even een bloemetje ter opvulling, geen foto’s is ook zo saai…)
Vlucht zelf was niet zo heel veel aan (Anton heeft de film The Black Knight gezien), wel de zachtste landing die we tot nu toe hebben gehad. Wat ook leuk was, was dat Anton voor de vlucht met een oudere man uit Liverpool aan de praat was geraakt. Hij had nl. een reistag met Volendam erop, wat we raar vonden, maar dat van het schip MS Volendam van de Holland Americalijn kwam. We kwamen er zo ook achter dat hij vaak in Nederland was geweest, en dan niet alleen in Amsterdam of Rotterdam. Anton en hij zaten maar te praten en zo zei Anton ook dat er bijna geen Maori-cultuur meer was. Komt die man in het vliegtuig tijdens de vlucht met een briefje aanzetten met twee dingen die we moeten doen: naar het Auckland Museum en nog naar een markt. Die markt konden we naartoe als we tijd over hadden, maar we moesten echt naar het museum toe!
Na de vlucht naar het hotel gegaan, wat gegeten om de hoek van het hotel en daarna weer terug naar de kamer. Morgen gaan we gelijk de campers ophalen en gaan we richting het museum en daarna boodschappen doen. En daarna…. op pad Nieuw-Zeeland verkennen!
