Kissyfur

Een klein schattig beertje genaamd Kissyfur beleeft met zijn vader Guus avonturen in een bos in het zuiden van Amerika. Daar zetten ze een klein watertaxibedrijf op. In het nabijgelegen moeras wonen de twee hongerige alligators Frits en Elly. Stemmen in de Nederlandse versie worden onder andere verzorgd door Bart de Graaff, Bram van der Vlugt en Simone Kleinsma, niet de onbekendste namen. Maar er gaat bij mij geen belletje rinkelen, zelfs niet na het kijken van een stukje op internet… bij jullie wel?

Klassewerk

De woensdagmiddag stond bij mij in het teken van (1) het lezen van de boeken uit de bibliobus en (2) het kijken van Klassewerk. Hans van Willigenburg presenteerde de laatste 11 jaar het programma waarin Tonny Eyk uit ieder blokfluit-kind nog iets positiefs haalde. Verschillende scholen nemen het tegen elkaar op in de categorieën Kunst en Vliegwerk , Muziekwerk, Gekkenwerk, Meesterwerk en Werk in uitvoering. Om het geheugen op te frissen… Meesterwerk was een kennisquiz waarin ook vragen werden gesteld over een in de studio aanwezig dier uit Ouwehands Dierenpark. In de laatste ronde van die quiz namen de leerlingen het op tegen hun meesters. Ach ja, vroeger, toen de meester nog meester heette en niet bij zijn voornaam werd aangesproken.

Het kleine huis op de prairie

Natuurlijk ook bekend als the Little House on the Prairie. De boeken zijn gebaseerd op herinneringen uit de Wilde Westen tijd, maar eerder fictief dan waargebeurd. De serie blijft maar herhaald worden, zelfs nu nog. Het leven van Laura Ingalls en haar familie blijft mensen aan de buis gekluisterd houden. De tegenkrachten worden gevormd door moeder en kinderen van het gezin Oleson. Dat is in de beginjaren van de serie, als de kinderen nog naar school gaan. In de 9 seizoenen groeien de kinderen natuurlijk op, verandert er veel, behalve de moralistische boodschap die iedere aflevering meedraagt. De openingsscène mag gerust legendarisch genoemd worden.

Knight Rider

Op het moment dat ik dit tik, hoor ik in mijn hoofd het geluid van Kitt (Knight Industries Two Thousand), de auto van Michael Knight. En doe ik dat geluid na. Na zijn afscheid in The Young and The Restless en voor de introductie van Baywatch schitterde David Hasselhoff in Knight Rider. Samen met zijn auto. Wat we toen een pratende, slimme auto noemden, zou anno nu Artificial Intelligence of Kunstmatige Intelligentie heten. Zijn pratende auto was bovendien praktisch onverwoestbaar. En kon bovendien een rijdende vrachtwagen inrijden. Natuurlijk bijgestaan door de slime Devon en de knappe Dr. Bonnie Barstow.

Kuifje

Er was de strip, dus waarom geen tekenfilm, moeten ze gedacht hebben. Het gebeurt vaker, de ene keer succesvoller dan de andere. Ik kan niet zeggen dat deze beeldbuisversies mij erg boeiden. De ene serie uit de jaren 50 en 60 wijkt nogal af van de originele strip. De andere houdt zich wat meer aan Hergé’s tekenstijl en kent een aardigheidje: de bedenker komt verschillende keren voorbij als figurant.

Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer

Hebben jullie dat ook? Bij het lezen van deze programmanaam, sluipt het openingsmelodietje in je hoofd. En gaat er niet meer uit. Vandaag niet. En met een beetje pech sta je er morgen mee op. En dat terwijl ik aan het programma geen actieve herinneringen heb. Gebaseerd op het sprookje van de gebroeders Grimm. Vier volwassenen proberen de weg naar hun stadje terug te vinden, nadat een beduvelde rattenvanger ze daar heeft weggetoverd. Met in de hoofdrollen Rob de Nijs, Loeki Knol, Ab Hofstee en Martin Brozius. In de 45 afleveringen (van verschillende lengte, onregelmatig uitgezonden) werden maar liefst 120 liedjes gezongen. Kunt u ons de weg zonodig stamelen, we willen heel gewoon terug naar Hamelen.