Bewolkt en zonnig
Eerste kerstdag. Wel raar hoor in de zon en met een redelijk aangename temperatuur. Vanochtend zouden we gaan kayakken in de Golden Bay. Er was even een zonnetje, maar toen we op het startpunt aankwamen was het helaas bewolkt en waaide het een beetje. Op Tata Beach was het begin van onze kayaktrip, en onze gids bleek een Nederlander te zijn. Paul is 17 jaar geleden naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd. Erg leuk om een Nederlandse gids te hebben.
Na wat instructies was het tijd om te water te gaan. We zijn eerst om 1 eilandje gegaan en vervolgens om een 2de. Op beid elanden waren erg veel aalscholvers te zien. Ook was het bij beide eilanden aan de zeekant vrij winderig waardoor de golven ook wat ruiger waren. Wel een beetje eng want wat gebeurt er als je niet met de neus van de kayak in de wind ligt (haaks op de golven)? Anton en ik deelde trouwens de kayak. Hij moest achterin met z’n voeten het roer bedienen en ik moet zeggen dat het allemaal goed ging. We hebben zelfs geen ruzie gehad.
Nadat we de 2 eilandjes rond waren gegaan, zijn we letterlijk gestrand. Paul had ons naar een strandje gestuurd en daar hebben we na overleg 2 van onze groep achtergelaten. Dat waren 2 oudere mensen die het aan de zeekant van de 2 eilandjes al moeilijk vonden. Maar waar we ze hebben ‘achtergelaten’ zouden straks de andere kayakkers (er waren nog 2 groepjes bezig) komen, en we hebben de koffie bij ze gelaten. Wij, in totaal 5 kayakkers, zijn toen een stuk verder gegaan naar een gedeelte waar meestal ook seals zitten. Helaas waren die er vandaag niet, zullen ook wel eerste kerstdag vieren. We hebben tussendoor nog een paar erg smalle doorgangen gehad, die we perfect door zijn gekomen. Daarna hebben we een rondje gedraaid en zijn we terug gegaan, een klein stukje verder dan waar we de anderen hebben achter gelaten (het heeft toch nog een klein uur geduurd eer we terug waren).
Er waren nl. meerdere groepen gestart vanochtend, en op een strandje hebben we gezamenlijk koffie/thee/chocomel met een (zelfgebakken) koekje op. Na een spelletje of 2 om weer warm te worden (de Duitse gids dacht de aanwijzingen moeilijk te geven door ze in het Duits te doen, maar helaas voor haar verstond het merendeel van de kayakkers haar, er zaten ook Belgen bij) gingen we op terugreis, waarna we om half 1 weer in de camper zaten. Toch wel onder het zand en een beetje nat zaten we te twijfelen of we eerst zouden douchen of dat we naar Kaiteriteri zouden rijden om daar op een camping te douchen. Uiteindelijk dat laatste maar gedaan.
Een groot deel van de rit was hetzelfde als van gisteren, alleen het laatste stukje van 8 km is anders. Gelukkig was het weer gisteren beter en zijn we toen nog naar die Harwood Lookout geweest, want vandaag was het weer op Takaka Hill helemaal niks! Het was grijs, regenachtig en waarschijnlijk ook kouder. Helemaal raar was dat het, aangekomen in Kaiteriteri, de zon scheen! Het waaide wel en ik vond het een beetje fris, maar de zon scheen wel in ieder geval. Voor de zekerheid wilden we alvast navraag doen over morgen, maar in Kaiteriteri was het hokje van Kaiteriteri Kayaks, hetzelfde bedrijf dat ook Seal Swim doet, dicht. Anton herinnerde zich dat bij het telefonisch boeken er iets gezegd werd over opstappen in Marahau. Dus wij richting Marahau.
In Marahau was wel een camping, maar daar was het kantoor niet van open, daarvoor moesten we een dik uur wachten. Er stond ook een plattegrondbord waarop we de sealswim-base konden vinden. Eerst fout gereden maar uiteindelijk de juiste plek gevonden. Dicht natuurlijk, maar we weten nu wel waar we morgen moeten zijn.
Terug naar de camping om een plaatsje te bemachtigen. Toen de winkel/kantoor open ging was er al een hele rij, maar we hebben plek! Iemand die ook plek had was een Duitser genaamd Herman, die door de eigenaar heel erg leuk Herman the German genoemd werd. Wij zijn trouwens Dutchies, ook een leuke bijnaam. Afijn, plek opgezocht, stroom aangesloten en waslijn opgehangen voor de natte kleren van vanochtend. Helaas kunnen we vanavond nergens eten omdat alles dicht is vanwege kerst, maar we hebben in het winkeltje gelukkig opwarm-tortellini gevonden! En nu lekker relaxed een avondje niksen.