We hebben weer een rage. Smurfjes verzamelen. Kan het treuriger? Je hele maandsalaris er in een dag doorheen jagen bij Albert Heijn omdat je 120 blauwe mannetjes in je wandmeubel wilt hebben. Door Nico Dijkshoorn.
Waar komt zoiets vandaan? Ik herinner me nog goed de Gezaagde Gans. Heel Nederland had opeens een houten gans in zijn vensterbank staan. Ik heb zelf, als ik heel eerlijk ben, ook een verzamelverleden. Ik heb als jongetje ruimtevaartmunten gespaard. Bij de benzinepomp.
Oh, de spanning als je vader terug kwam lopen naar de auto. Je hoopte vurig op de Eerste Stap Op De Maan-munt. En dan de teleurstelling. Weer die fokking Russen met hun armzalige Spoetnik. Voetbalplaatjes, heb ik ook gespaard. Na drie maanden kon ik mijn hele kamer in zes lagen behangen met de rotsmoel van Willie van der Kerkhof.
Doffe ellende
Hij zat drie keer in ieder pakje. Doffe ellende, een plakboek bijna vol hebben en dan die gapende lege plekken bij Cruijff en van Hanegem. Ze wisten goed wie ze zeldzaam moesten houden.
Is allemaal nog uit te leggen, ruimtevaart en voetballers. Maar smurfen? Een blauwe loser met een hamer in zijn hand heel trots naast je bed zetten? En dan dat infantiele gelul dat er bij hoort. Volwassen mensen die tegen elkaar zeggen: ?Ǭ¥Smurf jij even de smurf in de smurf want de smurf moet smurfen.?Ǭ¥
Vader Abraham
Humor voor achterlijken. Niet te doen. Het is natuurlijk uiteindelijk allemaal de schuld van maar ?ɬ©?ɬ©n man: Vader Abraham. De schoft. Zonder hem hadden we na een paar jaar niets meer van die blauwe uitvreters gehoord. Maar meneer moest er zo nodig een liedje over schrijven.
Ik weet hoe dat is gegaan. Gek werden ze van hem bij de uitgeverij. Hij bleef maar bellen, dat hij een enorme verwantschap met de smurfen voelde omdat hij ook een hoedje ophad. Die wilde hij eventueel wel wit verven en in een witte rubberen broek op gaan treden, met blauwgeverfde benen, als hij maar iets met de smurfen mocht doen. Uiteindelijk hebben ze ja gezegd. Het resultaat is bekend. ?Ǭ¥Kunnen jullie door een waterkraan? Wij kunnen door een waterkraan.?Ǭ¥
Levensgevaarlijk
Dat nu duizenden peuters met levensgevaarlijk speelgoed in hun mond zitten komt allemaal door Vader Abraham. Ligt morgen je neefje blauw op de grond met een heel klein smurfenboterhammetje in zijn mond, dat hij van de hand van de bakkersmurf heeft gebeten, dan helpt het weinig om hem snel een wit mutsje op te zetten en te vragen ‘smurft het al weer een beetje??Ǭ¥
Over de hele wereld heeft die baard ons ten schande gemaakt. Waar je ook zit, je hoort dat kutliedje voorbij komen, in welke taal dan ook. En dan zie je meteen die kop van hem weer voor je.
Paybacktime
Ik vond het paybacktime. Gisteren een paar telefoontjes gepleegd en al snel had ik het nummer van Vader Abraham zijn zoon, Antoine Abraham. Volgens Antoine zat Vader ergens strontlazarus in het kleine caf?ɬ© aan de haven. Voorgereden, naar binnen gelopen en heel hard geroepen: is de heer Vader hier?
Ik zag zijn handje omhoog gaan. Meteen aan zijn sik naar buiten gesleurd, in de achterbak gemieterd en weggereden. Onderweg naar mijn huis dacht ik, wat hoor ik nou. Lag hij te zingen, die oude seniel. ‘Kunnen jullie in een kofferbak? Wij kunnen in een kofferbak?Ǭ¥. Dat maakte me helemaal woest.
Ik heb hem naar mijn badkamer geduwd. Uit laten kleden. Ja, ook zijn bolhoedje. Drie uur met hem bezig geweest en ik durf hier zonder een spoortje twijfel het volgende te verklaren: Vader Abraham past niet door een waterkraan.
(c) NU.nl/Nico Dijkshoorn